W pierwszą sobotę 2012 roku GRUPA BARDZO KULTURALNA obejrzała w Teatrze im. Juliusza Słowackiego spektakl zatytułowany „Czarnoksiężnik z Krainy Oz” w reżyserii Jarosława Kiliana. Początkowo mieliśmy wybrać się na „Chorego z urojenia”, ale świetne recenzje „Czarnoksiężnika…” wpłynęły na zmianę planów.
Poniższe zdjęcie pochodzi ze strony internetowej Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
[nggallery id=85]
Obejrzane przedstawienie stało się podstawą do
– zabawy w podróż; w przestrzeni – na bezludną wyspę i w czasie – do Krakowa z roku 1492,
– dyskusji o tym, jak przy pomocy prostych środków teatralnych wyczarować niezwykłe krainy i o tym, że w teatrze sceną bywa czasem balkon,
– rozmowy o tym, czym jest recenzja, jakie są jej rodzaje, jak ją napisać (czytaliśmy pochlebne opinie krytyków o „Czarodzieju..” i dla przeciwwagi druzgocącą recenzję „Wyzwolenia” w Starym Teatrze autorstwa P. Głowackiego)
– przyjrzenia się z motywowi drogi w literaturze (począwszy od Odysa skończywszy na Włóczykiju 😉 ) i w sztuce (na przykładzie między innymi „Ślepców” P. Bruegla).
Wszystkim, którzy chcieliby poczytać o drodze, pomyśleć; czym jest podróżowanie, po co i dokąd wędrujemy, polecamy piękny (i trudny) wiersz Zbigniew Herberta zatytułowany „Podróż”, z którego pochodzi poniższy cytat:
„Jeśli wybierasz się w podróż niech będzie to podróż długa / wędrowanie pozornie bez celu błądzenie po omacku / żebyś nie tylko oczami ale także dotykiem poznał szorstkość ziemi / i abyś całą skórą zmierzył się ze światem”